DENTRIFICIUM

DENTRIFICIUM

Mart. in apophor. l. 14. Epigr. 56. cuius epigraphe Dentrifricium quod sic habet.

Quid mecum est tibi? me puella sumat,

Emptos non soleo polire dentes.

Quo nomine pulvis denotatur; quo nativos dentes candefacere puellae solitae erant. Inprimis autem Arabicus lapis huic usui idoneus habebatur. Plin. l. 36. c. 21. Arabicus lapis, eberi similis, dentifriciis accommodatur crematus. Et Dioscorid. de eodem, Ο᾿δόντων δὲ σμῆγμα γίνεται καυθεὶς κάλλιςτον. Hinc Appuleius Apolog.

Calpurniane solve properis versibus,

Misi, ut petisti, munditias has dentium,

Nitelas oris ex Arabicis rupibus.

Dentifricium utique ex Arabico lapide intelligens, qui crematus et in pulverem tritus, tersui dentibus comparabatur. Nobilem pulvisculum ibidem vocat. Salmas. ad Solin. p. 665.